Bugün ben de dahil bir çoğumuzun yaptığı bir hat üzerine yazmak istiyorum "
HAYATI ERTELEMEK". Hayatı ertelemek bence yapılabilecek en büyük hata ama çoğumuz hayatı ertelerken kendimize göre çok mantıklı bahaneler buluruz. Dönem dönem ya kendimiz ya da çevremizdekilerin dolduruşuna gelip yeni projeler yapmak için harekete geçeriz, kısa bir süre denedikten sonra işler iyi gitmezse demoralize olur ipin ucunu bırakırız. En azında bu benim için genelde böyle olur. Moralim bozuldukça ipin ucu benden gittikçe uzaklaşır. Şahsi olarak benim bununla ilgili yorumum aşırı tez canlı olmam ve kısa sürede sonuç alamazsam başka yönlere kaymam. Başka bir hatamız da yeni bir projeye başlamayı sürekli erteliyor olmamız. Daha hazır değilim, işi her yönüyle incelemedim, biraz daha zamana ihtiyacım var, bu işi tek başıma yapamam gibi kendimizce doğru olduğunu düşündüğümüz bir çok söylemimiz vardır.Ama bu arada sürekli hayatı ertelediğimizin farkına varamıyor olmamız işin en trajik tarafı. Zaman maalesef sürekli alehimize işliyor. Zamanı durdurabilmek gibi bir yetimiz yoksa onu yakalamaya çalışmalıyız. Kendimde gördüğüm başka bir hata da zaman zaman oluru olmayan bir iş için çok fazla zaman harcadığım için diğer seçenekleri göremiyor olmak. Ben olmayacak bir işle uğraşırken hayat hızla akıp gidiyor ve yeni imkanları yakalayamıyorum. Bunların farkına varmak çok uzun zamanımı aldı. Bu alışkanlıktan kurtulmak hiç kolay değil ama bir yerden başlamak lazım. Kısacası geçmişe takılı kalmayı bırakmalı ve geleceğe odaklanmalıyız. Artılarımız ve eksilerimizi dürüstçe kabullenerek HAYATI YAKALAMALIYIZ. Gençken hayat çok kısa sözü hiçbir şey ifade etmez, bir bakmışsınız hayatınızın yarısına gelmişsiniz ve hala istediğiniz yerde değilsiniz belli ki bir yerlerde hata yapmışsınız. Zaman silkelenip geçmişi geçmişte bırakma zamanı. Negatif düşünceler negatif şeyleri çeker sözüne benim yorumum farklı olsa da inanırım. Hepimiz zaman zaman negatif duygular içinde olabiliriz böyle zamanlarda içimizden hiçbir şey yapmak gelmez, örneğin ben sürekli uyumak isterim. İşte tam bu noktada aslında farkında olmadan HAYATI ERTELİYORUM. Başarılı insanlara bakarsanız çoğunun başarısının anahtarı doğru alışkanlıklarının olmasıdır. En doğru alışkanlık başarısızlıkların bizi ezip geçmesine izin vermemektir. Ben artık böyle yapıyorum, kısacası uyandım, hangi konuda iyi olduğumu biliyorum ve o konuda ilerlemek için elimden geleni yapıyorum. Her başarım beni biraz daha cesaretlendiriyor. Biliyorum ki çok kısa sürede hayal ettiğim yerde olacağım, ışığı görüyorum ve oraya doğru yürüyorum ve etrafımdakileri de o ışığa yönlendiriyorum.
Hayatı ertelemek sadece iş hayatı için geçerli değil. Sevdiklerimizle geçireceğimiz zamanları çalışarak geçiriyoruz ve bunun için de bir bahanemiz var çalışmazsam ailemi nasıl geçindiririm, çocuğumun geleceğini nasıl garanti altına alabilirim. Evet elbette çalışmak zorundayız ama sevdiklerimizle daha ne kadar bir arada olacağımızı bilemeyiz. Hepsinden önemlisi çocuklarımızın her yaşı ayrı güzel ve her yaşının keyfini sonuna kadar sürmek gerekir. Ben oğlum 3 yaşındayken yeni bir şirkette işe başladım ve çalışma saatlerim çok uzundu zaman zaman şehir dışına gitmem gerekiyordu işte tam bu noktada oğlumun o güzel yaşlarını kaçırdım. 3,5 yıl sonra tekrar iş değiştirdim ama düzen değişmedi. Oğlumun yatma saatine yetişip bana "iyi geceler, tatlı rüyalar, seni seviyorum" sözlerini duyabilmek için deli gibi araba kullanır yatmasına 5dk. kala evde olmak için çırpınırdım. Patronum geç saatlere kadar çalıştığım için beni takdir mi etti ya da çok mu para kazandım HAYIR. Kendi kendime biraz daha böyle çalışayım sonra çalışma saatleri daha uygun bir işe geçerim dedim durdum 3 yıl daha geçti. Kısacası HAYATI ERTELEDİM. Sonra bir gün ansızın istifa ettim. Tabi ki arayı kapatmam mümkün olmadı ama 12 yaşındaki oğluma artık her gece "iyi geceler, tatlı rüyalar, seni seviyorum" diyebiliyorum.
Ben oğluma zamanın değerini öğretiyorum. Çocuklarda da hayatı erteleme eyilimi vardır.Onlarda savunma şu şekilde işliyor daha sınava çok var nasıl olsa çalışır yetiştirim. Sonra yıllar geçipte sıra meslek seçmeye gelince bir zamanlar erteledikleri hayatı yakalamaları zorlaşıyor. Hayatı yakalamayı daha küçük yaşta öğrenmeleri gerektiğini düşünüyorum.
HAYATI YAKALAMANIZ DİLEĞİYLE
