Planlar kısa vadeli ya da uzun vadeli olabilir. Planladığım bir şey varsa o tarih gelene kadar içimde bir heyecan olur. Planımı gerçekleştireceğim günü beklerken günler hızlıca akıp gider. Örneğin hafta sonu için sevdiklerimle paylaşabileceğim bir plan yaptıysam bir bakmışım cuma olmuş. O gün gelsin düşünürüz tarzı söylemler hiç bana göre değil. Ben plan yaparım ve günü geldiğinde uygularım. Tabi ki her zaman planlarım gerçekleşmez. Eğer planın içinde sadece ben varsam çok önemli bir aksilik olmazsa %100 gerçekleştiririm.
Planlı olmayı babamdan öğrendim. Çocukluğumda yaz tatiline gitmeden en az 3 ay önce tarihini bilirdim. O zamanlar yılda 2 kez çadır tatili yapardık. Babam aylar öncesinden götürüleceklerin listesini yapardı. Tatile çıkmadan 1 hafta önce elindeki listeye göre malzemeler kutulara koyulmaya başlanırdı. Etrafımızdakilere bu programlı hazırlık gereksiz gelirdi. İlk çadırımızı denemek için salonun ortasına kurduğumuz gün dün gibi hafızamda...
Ben her şeyi önceden planlayan bir babanın kızıyım. Babamın her zaman A-Z planı olur. Benim de her zaman 2.,3. hatta 4. planım vardır. Oğlumu da aynı şekilde yetiştiriyorum. Yapılan kötü bir plan bile plansızlıktan iyidir. Tabi ki insan her zaman planlı yaşayamaz. Spontane gelişen aktivitelerde bana keyif verir.
Cep telefonları yokken hayat çok daha güzeldi. Arkadaşlarımızla günler öncesinden nerede, ne zaman buluşacağımızı konuşurduk ve herkes bu plana uyardı. Şimdilerde maalesef yapılan plana uyan insan sayısı çok az. Buluşulacak saate az bir zaman kala bir telefon geliyor " kusura bakma işim çıktı, bugünü ertelesek olur mu? ( buradaki ? işareti aslında bir soru arkasına koyulmuş ? işaretlerinden değil. Ben gelmiyorum kibar olduğumu düşünmen için soruyormuşum gibi yapıyorum aslında ben çoktan gelmemeye karar verdim demek)
Ben gerçekten o yılları özleyenlerdenim :(
"Planlar, anlayışlı insanların düşleridir" demiş Fuchtersleben
Tüm planlarınızın gerçekleşmesi dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder